templar

templar
templar
Se conjuga como: amar
Infinitivo:
Gerundio:
Participio:
templar
templando
templado
   
Indicativo
  presente imperfecto pretérito futuro condicional
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
templo
templas
templa
templamos
templáis
templan
templaba
templabas
templaba
templábamos
templabais
templaban
templé
templaste
templó
templamos
templasteis
templaron
templaré
templarás
templará
templaremos
templaréis
templarán
templaría
templarías
templaría
templaríamos
templaríais
templarían
Tiempos compuestos comunes
  pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
he templado
has templado
ha templado
hemos templado
habéis templado
han templado
había templado
habías templado
había templado
habíamos templado
habíais templado
habían templado
habré templado
habrás templado
habrá templado
habremos templado
habréis templado
habrán templado
habría templado
habrías templado
habría templado
habríamos templado
habríais templado
habrían templado
Subjuntivo
  presente imperfecto futuro
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
temple
temples
temple
templemos
templéis
templen
templara o templase
templaras o templases
templara o templase
templáramos o templásemos
templarais o templaseis
templaran o templasen
templare
templares
templare
templáremos
templareis
templaren
Imperativo
  presente        
(yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)
-
templa
temple
templemos
templad
templen
       

Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • Templar — may refer to:* Knights Templar, a medieval Christian military order that was very prominent in the Crusades, from the early 1100s until the early 1300s **Knights Templar (Freemasonry), a York Rite level (degree) of Freemasonry ** Sovereign… …   Wikipedia

  • templar — verbo pronominal 1. Calentarse (una cosa) ligeramente: A mediodía ya se habrá templado el agua del mar. 2. Ponerse (una persona) tranquila: Sus nervios se templaron cuando vio que había aprobado. 3 …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Templar — Tem plar, a. Of or pertaining to a temple. [R.] [1913 Webster] Solitary, family, and templar devotion. Coleridge. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Templar — [tem′plər] n. [ME templer < OFr templier < ML templarius < L templum: see TEMPLE1: so named from having quarters near the site of Solomon s Temple in Jerusalem] 1. KNIGHT TEMPLAR 2. [t ] a barrister or law student of the Temple in London …   English World dictionary

  • Templar — Tem plar, n. [OE. templere, F. templier, LL. templarius. See {Temple} a church.] 1. One of a religious and military order first established at Jerusalem, in the early part of the 12th century, for the protection of pilgrims and of the Holy… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • templar — Método de dar temple a metales, vidrio u otros materiales mediante el calentamiento y el enfriamiento controlados para hacerlos más maleables y dúctiles. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

  • tèmplār — m 〈G templára〉 pov. pripadnik katoličkog viteškog reda, osnovanog (1119) da bi štitio hodočasnike na Kristov grob; templari su nosili bijelo odijelo s crvenim križem na ramenu; red je ukinut 1312; božjak ✧ {{001f}}srlat …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • templar — templar(se) ‘Dar el tono adecuado [a un instrumento]’, ‘entibiar(se)’ y ‘dar, o adquirir, temple o templanza’. Este verbo, así como su derivado destemplar(se) (‘hacer perder, o perder uno mismo, el temple o la templanza’), es regular en el… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • Templar — late 13c., from Anglo Fr. templer, O.Fr. templier (c.1200), from M.L. templaris (mid 12c.), member of the medieval religious/military order known as Knights Templars (c.1118 1312), so called because they had headquarters in a building near… …   Etymology dictionary

  • templar — tèmplār m <G templára> DEFINICIJA pov. pripadnik katoličkog viteškog reda, osnovanog (1119) da bi štitio hodočasnike na Kristov grob; templari su nosili bijelo odijelo s crvenim križem na ramenu; red je ukinut 1312; božjak ETIMOLOGIJA srlat …   Hrvatski jezični portal

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”